22 Temmuz 2012 Pazar

O benim ağabeyim sayılır!


Dünyada çok az şey beni sevgisiz evlilik kadar hüzünlendirebilir. Bu nikâh için masraftan kaçınılmadı, gelinin tüm istedikleri yapıldı; en pahalı kadın berberinde saçlar lüleye sarıldı, aynı lüleler pahalı saç aksesuarlarıyla taçlandırıldı, güzel gelinliğiyle adeta bir kuğu gibiydi. Gelinin küçük yeğeni bile bu muamelelerin dışında bırakılmadı, es geçilmedi; ona da günün anlamına uygun bir elbise alındı, bebek saçları kadın berberinde spreylenip güzel bir topuza sarıldı. Fakat en dikkat çeken şey: Bu fotoğrafta maalesef bir anne yok; gelinin annesi vefat ettikten sonra ona göz kulak olan, liseyi bitirene kadar kol kanat geren, biri omuzlarından tutarak ona destek veren evlenmemiş iki teyzesi var yalnız. Arkadaki perdelerle gizlenmiş sahneye ve mikrofonlara bakıyor, ortamın tiyatro sahnesi, bir temsil salonu olduğundan şüpheleniyorum. Fakat yeni evlilerin böyle bir yerde olması nasıl açıklanabilir? Belki de lise binasının üst katında düğün yemeği veren müdür muavini bir damatla?
Elmira

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder