Çiftin hemen arkasındaki gösterişli çiçek aranjmanı ve duyamayacakları bir izdivaç ilanını salonun öbür ucunda hazrolda bekleyen akraba kalabalığı, damadın köklü ve varlıklı ailesini ele veriyor. Tüm kuzenleri kız olduğu için büyük mirasın tek gerçek varisi bulunan damadın özenli giyimi, masaya uzanışı, öbür elinden kibarca destek alırken sağ elinde titizlikle kalemi tutuşu, genç yaşta dul kalan validesi vefat edene dek evlenmeyi ertelemiş bu ihtiyar delikanlının, hayatı dolu dolu yaşamayı seven ve dostlarına da her fırsatta aynısını tavsiye eden şen kahkahalı annesinden öğrendiği görgüyü ve adabı ele veriyor.
Anacığının vefatı ardından düştüğü boşluğu türlü kötü alışkanlık ve gece kulüplerinde tanıştığı düşük kızlarla doldurmaya çabalayan geçkin playboy, aile büyüklerinin siparişi sonucu oluşturulan evlenmeye uygun kızlar kataloğundan göz ucuyla seçtiği genç bir uzak akrabayla bugün nihayet evlendiriliyor. Eli sıkılığıyla bilinen memur bir babanın kızı olduğundan mal mülkle şımarmayıp, aklı başında bir para politikası izleyeceği ümit edilen gelinin ne diyecek sözü, ne giyecek uygun kılığı var; çünkü kendisi daha ziyade bir sözleşme olarak görülen bu nikâhta, damadın ıslahının şerhi için davet edilmiş diğer figüranlardan farksız. Bu yüzdendir ki, masanın altında ve dizlerinin hemen üstünde duran ellerine bağlanmış tombul parmaklarının ucundaki biçimsiz tırnakları da kendi gibi cilasız.
Elmoş.
1967 veya 68’de Evlendirme Dairesinde Nikah.
Mütevazi çift defteri imzalıyor. Ağır maddi sıkıntılarla, işten tırnaktan artırılarak, (belki büyüklerin yardımları ile) bu rüyaya hazırlanıldı. Evet, fon oluşturacak kırmızı-beyaz karanfilli çelenk, giysiler her şey tamam sonunda.. İş son bir imzada. Gelinin duruşundaki ürkeklik, dudaklarını sıkıca kenetleten tedirginlik dikkat çekici. Damat ise daha rahat ve halinden memnun.
Yeni evliler yerini bir sonraki nikahı kıyılacak çifte terk ederken, çelenkteki, kısa tutulmuş sapları dayanıklı ama ince sazlara iple sarılı karanfillerin hepsi fotoğraftaki çocuklar tarafından yolunacak. Böylece, tören/rüyanın bittiğini anlayacağız.
BvP.
1967 veya 68’de Evlendirme Dairesinde Nikah.
Mütevazi çift defteri imzalıyor. Ağır maddi sıkıntılarla, işten tırnaktan artırılarak, (belki büyüklerin yardımları ile) bu rüyaya hazırlanıldı. Evet, fon oluşturacak kırmızı-beyaz karanfilli çelenk, giysiler her şey tamam sonunda.. İş son bir imzada. Gelinin duruşundaki ürkeklik, dudaklarını sıkıca kenetleten tedirginlik dikkat çekici. Damat ise daha rahat ve halinden memnun.
Yeni evliler yerini bir sonraki nikahı kıyılacak çifte terk ederken, çelenkteki, kısa tutulmuş sapları dayanıklı ama ince sazlara iple sarılı karanfillerin hepsi fotoğraftaki çocuklar tarafından yolunacak. Böylece, tören/rüyanın bittiğini anlayacağız.
BvP.
yerim senin yeni blogunu :)
YanıtlaSil